بررسی وضعیت سرولوژیک و الکتروفیزیولوژیک بیماران مبتلا به میاستنی گراویس

میاستنی گراویس نوعی اختلال خود ایمنی است که به طور اساسی در اثر آنتی بادی های ضد رسپتور استیل کولین در محل اتصال عصب به عضله ایجاد شده و کاهش رسپتورهای مذکور سبب اختلال در انتقال نوروترانسمیتر و خستگی و ضعف عضلانی می شود. این آنتی بادی در تمام بیماران تشخیص داده نمی شود و بررسی های الکتروفیزیولوژیک برای تشخیص برخی از این بیماران ضروری است. در این مطالعه نتایج آزمایش های سرولوژیک و الکتروفیزیولوژیک در بیماران مبتلا به میاستنی گراویس بررسی شده است.
یک صد و دوازده بیمار وارد یک مطالعه مقطعی شدند. سطح سرمی آنتی بادی های ضد رسپتور استیل کولین اندازه گیری و آزمون Repetitive nerve stimulation (RNS) انجام شد. شیوع موارد مثبت آنتی بادی و موارد غیر طبیعی RNS و ارتباط میان این دو تعیین شد.
30 بیمار مذکر (8/26%) و 82 بیمار مونث (2/73%) و میانگین سنی بیماران 4/15±6/37 سال بود. در 71 بیمار (4/63%) آنتی بادی علیه رسپتور استیل کولین مثبت و در 41 بیمار (6/36%) منفی بود. آزمون RNS در 101 بیمار انجام شده بود که در 74 نفر (73.3%) RNS غیر طبیعی و 27 نفر (26.7%) RNS طبیعی گزارش شد. در بیماران سروپوزیتیو در 4/84% و در بیماران سرونگاتیو در 7/53% موارد RNS غیر طبیعی بود (001/0=p).
میان یافته های سرولوژیک و الکتروفیزیولوژیک در بیماران مبتلا به میاستنی گراویس رابطه معنی داری وجود دارد و آزمون های الکتروفیزیولوژیک در کنار آزمون های سرولوژیک می تواند سبب افزایش دقت تشخیص میاستنی گراویس گردد.