خلیل مطران، شعر تاریخی ومبارزه سیاسی

شعر از دیر باز تصویرگر وقایع زمان خود بوده و هست و شاعران زیادی از جمله مطران در شعر خود به ثبت وقایع تاریخی پرداخته اند. ما در این مقاله ضمن بررسی شعر تاریخی مطران، نظر وی را در زمینه ی ارتباط بین تاریخ وسیاست مورد بحث قرار داده ایم. این مقاله به موضع گیری مطران در برابر ستمگران تاریخ می پردازد و نقش مطران را در رهبری جنبش نوآوری در قصائد تاریخی وی تبیین می کند و سبک شعری را که برای بیان نگاهش از آن استفاده کرده بررسی می کند. نتیجه ی تحقیق نشان می دهد که شاعر به شعر تاریخی به عنوان ابزاری برای ثبت حوادث تاریخی نگاه نمی کند بلکه از آن برای تقدیس آزادی و مقابله با ظلم واستبداد استفاده می کند. او ملت هایی را که با خضوع و تسلیم در برابر ستمکاران، حاکمان ظالم را ساخته وپرورش داده اند محکوم می نماید و در مقابل ملت هایی را که در برابر ظلم و ستم ایستادگی کرده و در این راه به دعا و امید واهی بسنده نکرده اند مورد تمجید قرار می دهد. او نه تنها موضوع شعر تاریخی خود را از تاریخ مصر - گذشته وحال آن – می گیرد بلکه به تاریخ ملت های دیگر مانند ایران و روم توجه دارد، چه او معتقد به وجود رابطه ای مستحکم میان ملت هاست و این رابطه همانا انتقام از ستمگران است. مطران در شعر تاریخی خود از جنبه دیگری نیز پیشتازی خود را در نو آوری در شعر به اثبات می رساند. او از سبک داستانی استفاده می کند تا ضمن جذب مخاطب - در هر زمان ومکان- از تاثیر گذاری کافی برخوردار باشد. شیوه های بیانی دیگری مانند ریشخند را نیز در کلام خود به کار برده، از تصویرگری در القای پیامش غافل نیست.