تعیین میزان حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) لیزوزیم و آویشن شیرازی روی لیستریا مونوسیتوژنز

از جمله راه های حذف یا کاهش رشد میکروارگانیسم های بیماری زا یا عامل فساد و افزایش مدت زمان نگهداری مواد غذایی استفاده از نگهدارنده های مختلف می باشد.
تعیین میزان حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) لیزوزیم و اسانس آویشن شیرازی روی لیستریا مونوسیتوژنز می باشد.
در این مطالعه برای تعیین MIC از غلظت های مختلف اسانس آویشن شیرازی و لیزوزیم به صورت تنها و توام با هم در محیط آبگوشت قلب و مغز (BHI broth) به روش ماکرودایلوشن و میکرودایلوشن استفاده شد. همچنین اثر غلظت های تحت بازدارنده ی این ترکیبات بر منحنی رشد این باکتری نیز بررسی شد. بر اساس نتایج به دست آمده، میزانMIC اسانس آویشن شیرازی به تنهایی در دو روش، ماکرودایلوشن و میکرودایلوشن 0/04 درصد به دست آمد، در حالی که در لیزوزیم به تنهایی در غلظت 1000 میکرو گرم در میلی لیتر نتوانست مانع رشد باکتری لیستریامونوسایتوژنز شود. در حالت توام در دو روش میزان 0/02 درصد اسانس و 250 میکروگرم بر میلی لیتر لیزوزیم به عنوان کمترین غلظت بازدارنده محاسبه شد. به علاوه اثر ترکیبی غلظت های تحت بازدارنده ی اسانس مورد مطالعه همراه لیزوزیم نشان داد که لیزوزیم به تنهایی و به صورت توام با اسانس آویشن شیرازی باعث افزایش فاز تاخیری و کاهش سرعت رشد باکتری مورد مطالعه شد.
اسانس آویشن شیرازی به همراه لیزوزیم می تواند به عنوان نگهدارنده طبیعی ضد باکتری لیستریا مونوسایتوژنز در مواد غذایی استفاده شود که استفاده از لیزوزیم می تواند میزان موردنیاز آویشن شیرازی را کاهش دهد.