اثر تزریق درون صفاقی عصاره هیدروالکلی بابونه بر تشنج در موش های صحرایی نر

بابونه دارای ترکیبات فلاونوئیدی با خواص شبه بنزودیازپینی است.
لذا ممکن است در درمان صرع و تشنج موثر باشد. در این مطالعه اثر تزریق درون صفاقی عصاره هیدروالکلی بابونه بر تشنج القا شده با پنتیلن تترازول در موش صحرایی بررسی شد.
از 56 سر موش صحرایی نر با وزن 250 - 200 گرم استفاده که به 7 گروه هشت تایی تقسیم شدند: 1- کنترل (سالین)، 2- بابونه 50 میلی گرم/کیلو گرم، 3- بابونه 100 میلی گرم/کیلو گرم، 4- بابونه 200 میلی گرم/کیلو گرم، 5- بابونه 500 میلی گرم/کیلو گرم، 6- دیازپام (2/0 میلی گرم/کیلوگرم)، 7- فلومازنیل (5/0 میلی گرم / کیلوگرم) + بابونه (200 میلی گرم / کیلوگرم). 30 دقیقه پس از تزریق درون صفاقی مواد، پنتیلن تترازول با دوز 65 میلی گرم/کیلو گرم تزریق و سپس رفتار تشنجی حیوانات ثبت شد. تجزیه و تحلیل پاسخ ها توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون ANOVA یک طرفه و آزمون توکی انجام شد.
عصاره بابونه در هر چهار دوز موجب تاخیر در شروع حملات تونیک در اندام قدامی و تنه حیوانات شد که این اثر در دوزهای 200 و 500 میلی گرم/کیلو گرم در مقایسه با گروه کنترل معنی دار بود. همچنین این عصاره در دوزهای 100، 200 و 500 میلی گرم/کیلو گرم به صورت وابسته به دوز و معنی دار موجب کاهش مدت زمان کل حمله تشنجی و مدت تشنجات تونیک – کلونیک شد.
تجویز درون صفاقی عصاره هیدروالکلی بابونه می تواند به طور موثری تشنج القا شده با پنتیلن تترازول را در موش کاهش دهد. لذا انجام تحقیقات تکمیلی برای شناسایی اجزای موثر بر تشنج آن، توصیه می شود.