تثبیت خاک های دارای مواد آلی با آهک

اراضی دارای خاک های آلی از جمله موارد مشکل آفرین در مهندسی عمران می باشد. تاثیر مواد ارگانیک در خصوصیات مهندسی خاک ها با توجه به درصد آنها متغیر است. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر درصد مواد ارگانیک در مقاومت و خصوصیات فیزیکی خاک های آلی و نحوه اصلاح آنها می باشد. تثبیت شیمیایی با آهک، سیمان و مواد مشابه از روش های متداول در بهسازی خاک های فوق می باشد. برای بررسی این موضوع، خاک آلی به صورت مصنوعی از اختلاط مواد آلی با خاک رس فاقد مواد آلی- با نسبت مواد آلی 3، 6 و 9 درصد- ساخته شد. خصوصیات فیزیکی این خاک ها با استفاده از آزمایش های حدود اتربرگ، تراکم، مقاومت فشاری تک محوری و آزمایش تورم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایشات انجام یافته نشانگر این است که با افزایش درصد مواد آلی در خاک، میزان آهک مورد نیاز برای تثبیت به شدت افزایش می یابد. نتایج همچنان نشان می دهند که با افزایش سه درصدی مواد آلی در خاک، میزان آهک مورد نیاز جهت تثبیت حدود 2 درصد افزایش می یابد. بررسی خصوصیات خمیری و تورمی هر سه نوع خاک نشان می دهد که بعد از تثبیت، این خاصیت ها کاهش می یابد، البته با افزایش درصد ماده آلی در خاک، نرخ کاهش فوق، افت قابل توجهی پیدا می کند. جهت بررسی مهمترین خاصیت مکانیکی این نوع خاک ها یکسری آزمایش فشار تک محوری بر روی نمونه های مختلف انجام شد. نتایج حاکی از افزایش قابل توجه مقاومت تمامی نمونه ها بعد از 28 روز نگهداری بود. این افزایش مقاومت با افزایش درصد ماده آلی در خاک نسبت عکس دارد.pH کلیه نمونه های تثبیت شده بعد از 28 روز کاهش یافته و میزان این کاهش با افزایش درصد ماده آلی در خاک افزایش می یابد. با توجه به جمیع جهات، در خاک هایی با ماده آلی از 0 تا 9 درصد فقط نمونه های دارای سه درصد ماده آلی بعد از تثبیت، نتیجه قابل قبولی داشتند.