اثر رشد شهرنشینی بر مصرف انرژی و انتشار دی اکسید کربن: مقایسه ی سه نظریه

این مطالعه به بررسی و مقایسه ی اثرات رشد شهرنشینی بر میزان مصرف انرژی و میزان انتشار دی اکسیدکربن با در نظر گرفتن سه نظریه ی (الف) تغییر محیط زیست به فضای شهری، (ب) تراکم شهری و (پ) نظریه ی نوسازی بومشناختی بین دو گروه کشورهای منتخب (کشورهای با صادرات نفتی و بدون صادرات نفتی) از منطقه ی خاورمیانه و شمال آفریقا می پردازد. در این مطالعه با استفاده از مدل اثرات تصادفی با رگرسیون بر روی جمعیت، منابع و تکنولوژی و مجموعه ای از داده های پانل متوازن برای 18 کشور و برای دوره ی زمانی 1990 تا 2007، به برآورد مدل ها اقدام شده است. یافته ها نشان می دهند که اثر رشد شهرنشینی بر میزان مصرف انرژی و میزان انتشار دی اکسیدکربن در هر دو گروه کشورهای منتخب مثبت و معنی دار است. میزان این اثر برای کشورهای صادرکننده ی نفت در مقایسه با کشورهای بدون صادرات نفتی، بزرگ‎تر است. این نتایج موید هر دو نظریه ی تغییر محیط زیست به فضای شهری و نظریه ی نوسازی بومشناختی است. به عبارت دیگر، ضریب اثرگذاری رشد شهرنشینی بر میزان مصرف انرژی بین دو گروه کشور منتخب، قابل ملاحظه است. این نتیجه نظریه ی تغییر محیط زیست به فضای شهری را تایید می کند؛ هم چنین، ضریب اثرگذاری رشد شهرنشینی بر میزان انتشار دی اکسیدکربن بین دو گروه کشور منتخب، متفاوت است؛ این نتیجه موید نظریه ی نوسازی بوم شناختی می باشد.