میزان اجرای روش ها و فنون تدریس قواعد در مقطع کارشناسی رشته زبان و ادبیات عربی از نظر استادان و دانشجویان

آموزش قواعد در تمامی زبانها به عنوان یکی از مهمترین دغدغه های متخصصان آموزش زبان مطرح است؛ در زبان عربی به دلیل ویژگی های خاص ساختاری و دستوری، قواعد و آموزش آن ها از دیرباز مورد توجه مدرسان و متخصصان بوده است. در ایران نیز از قدیم آموزش قواعد زبان عربی از مهم ترین بخش های آموزش این زبان بوده است، به طوری که بسیاری از بزرگان و مولفان کتاب های قواعد صرفی و نحوی در زبان عربی، ایرانی هستند. امروزه یکی از مهم ترین بخش های چالش برانگیز حوزه آموزش زبان عربی در ایران، آموزش قواعد آن است. در رشته زبان و ادبیات عربی با اینکه بیست واحد درسی در مقطع کارشناسی رشته زبان و ادبیات عربی به درس نحو اختصاص داده شده است، به نظر می رسد که دانشجویان در مرحله کاربردی قواعد عربی دچار ضعفهای فراوانی هستند؛ زیرا سالها است که قواعد با روش های قدیمی تدریس میشوند و بسیاری از استادان از فنون جدید و مناسب تدریس قواعد استفاده نمی کنند.
در این پژوهش می کوشیم با روش پیمایش و ابزار پرسشنامه، به بررسی روش های تدریس و میزان اجرای فنون مناسب تدریس قواعد عربی در دانشگاه ها بپردازیم. یافته های پژوهش نشان میدهد در تدریس قواعد، بیشتر از روش سنتی قیاسی استفاده می شود و به فنون جدید تدریس، همچون استفاده از تکنولوژی و فن مشارکتی توجه چندانی نمی شود.