بررسی سطح اضطراب و ارتباط آن با مشخصات دموگرافیک دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی البرز

زمیینه و

امروزه دگرگونی شیوه زندگی، روابط اجتماعی و پیشرفت تکنولوژی سبب بروز تشویش، تهدید و نگرانی در گروه های مختلف جامعه بخصوص دانشجویان شده است. اضطراب بر کارآمدی و شکوفایی استعدادها، شکل گیری شخصیت و هویت اجتماعی آنان تاثیر سوء داشته و نه تنها دست یابی به اهداف پیشرفت تحصیلی درآنها را تحقق ناپذیر می می کند، بلکه حتی سبب تهدید سلامت روان دانشجویان نیز می می شود. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین سطح اضطراب و ارتباط آن با مشخصات دموگرافیک دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی البرز در سال 1390 انجام گردید.
مواد و

پژوهش حاضر، مطالعه مقطعیی از نوع (توصییفیی تحلییلیی)می باشد. جامعه آماری را دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی البرز تشکیل دادند که تعداد 305 نفر از دانشجویان به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای ای در مطالعه شرکت کردند و پرسشنامه ی 2 بخشیی (بخش اول شامل سوالات دموگرافییک و عوامل موثر بر اضطراب؛ و بخش دوم شامل پرسشنامه استاندارد شده اضطراب اسپیل برگر) را با رضایت آگاهانه تکمیل نمودند. جهت تحلییل داده ها، از آمار توصییفیی و استنباطیی استفاده شد.
ی

نتایج بدست آمده نشان داد، 64 درصد دانشجویان مضطرب بودند. سطح اضطراب دانشجویان پسر نسبت به دانشجویان دختر بطور معنی دارمعناداری بالاتر بود (049/0p=)، همچنین بین سطح اضطراب و علاقمندی به رشته تحصیلی (001/0p<)، مطالعه کتب غیر درسی (007/0p=) و داشتن بیماری عمده جسمی (009/0p=) ارتباط معنی دارمعناداری وجود داشت.
نتییجه گیری: با توجه به نتاییج مطالعه و مشاهده درصد بالای اضطراب در دانشجویان و نیز با توجه به اینکه اضطراب، رابطه تنگاتنگی با افسردگی، مشکلات تحصیلی، روابط اجتماعی و شیوه زندگی دارد؛ از این این رو برگزاری دوره های های آموزشی در زمینه مهارت های مقابله ای ای برای اضطراب و استرس و نیز خدمات مشاوره ای ای و راهنمایی بیشتربیش تر برای دانشجویان توصیه می می گردد.