اثر سطوح مختلف ذرت سیلو شده و یونجه خشک بر فراسنجه های شکمبه ای و تولید شیر گاوهای هلشتاین

در این مطالعه اثر سطوح مختلف ذرت سیلو شده و یونجه خشک بر فراسنجه های شکمبه ای و تولید شیر گاوهای هلشتاین مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا شد. 15 راس گاو شیرده نژاد هلشتاین با میانگین 10±37 روز شیردهی انتخاب شدند. جیره ها شامل سه سطح یونجه و ذرت سیلو شده شامل: 1)10% یونجه -30% ذرت سیلو شده (سیلاژ بالا)، 2)20% یونجه -20% ذرت سیلو شده (سیلاژ-یونجه) و 3)30% یونجه -10% ذرت سیلو شده (یونجه بالا) بودند؛ همه جیره ها دارای نسبت علوفه به کنسانتره 60:40 بودند، که به صورت کاملا مخلوط شده در دو وعده به گاوها داده می شدند. گاو ها 3 بار در روز (ساعت 2، 10 و 18) دوشیده و رکورد هر وعده ثبت می شد، ترکیبات شیر هر هفته اندازه گیری می شد. ماده خشک مصرفی انفرادی گاوها به طور روزانه اندازه گیری شد. مصرف ماده خشک گاوهایی که با سیلاژ-یونجه تغذیه شده بودند (20/23 کیلوگرم در روز) در مقایسه با سیلاژ بالا (95/22 کیلوگرم در روز) و یونجه بالا (64/18 کیلوگرم در روز) بیشتر بود (05/0P<). همچنین اثر تیمار بر تولید شیر(کیلوگرم در روز) معنی دار بود (009/0 P=). جایگزینی ذرت سیلو شده با یونجه خشک چربی شیر را افزایش داد، اما بر پروتئین شیر تاثیر معنی داری نداشت (05/0P>). میانگین غلظت کل اسیدهای چرب فرار (VFA) در شکمبه گاوهای تغذیه شده با جیره های 1 تا 3 به ترتیب 90/75، 58/65 و 40/71 میلی مولار در لیتر بود که تفاوت معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد (05/0P>). نتایج تحقیق حاضر نشان داد تغذیه یونجه خشک با نسبت بیشتر از ذرت سیلو شده در پی کاهش ماده خشک مصرفی تولید شیر را نیز کاهش می دهد، اگرچه درصد چربی شیر تمایل به افزایش داشت.