نقش آدنوزین در اثرات محافظتی سیمواستاتین بر خواص گره دهلیزی- بطنی در مدل فیبریلاسیون دهلیزی ایجاد شده در قلب ایزوله خرگوش

مطالعات گذشته نقش حفاظتی سیمواستاتین در تاکی آریتمی های بطنی و فوق بطنی را نشان دادند. هدف مطالعه حاضر، نقش آدنوزین در اثرات محافظتی سیمواستاتین بر گره دهلیزی- بطنی در مدل فیبریلاسیون دهلیزی قلب ایزوله خرگوش می باشد.
مطالعه حاضر به صورت تجربی در مرکز تحقیقات قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی گلستان از شهریور تا اسفند سال 1390 انجام گرفت. پروتکل های تحریکی ریکاوری و فیبریلاسیون دهلیزی برای بررسی خواص الکتروفیزیولوژیک گره دهلیزی- بطنی ایزوله در پنج گروه خرگوش نر نژاد نیوزلندی (40 نمونه) در محدوده وزنی kg5/2-8/1 استفاده شد. کلیه پروتکل های تحریکی در حضور CPX (8-cyclopentyl-1،3-dipropylxanthine) به عنوان آنتاگونیست و دیپیریدامول به عنوان آگونیست گیرنده A1 آدنوزین به همراه سیمواستاتین تکرار گردید.
مهار قابل توجهی در خواص پایه گره نظیر افزایش معنی دار در ونکه باخ و زمان تحریک ناپذیری گره ای با سیمواستاتین مشاهده گردید (05/0P<). اثرات سیمواستاتین در پروتکل فیبریلاسیون دهلیزی به صورت طولانی شدن فاصله بین دو انقباض متوالی بطن ها و افزایش ضربان های پنهان دیده شده است (05/0P<). تاثیر دیپیریدامول در حضور سیمواستاتین نیز بر پارامترهای محافظتی پایه گره و هم چنین فیبریلاسیون دهلیزی و ناحیه پنهان به صورت افزایش معنی دار بوده است (05/0P<) اما CPX سبب کاهش غیر معنی دار در اثرات محافظتی سیمواستاتین گردید.
کاربرد آگونیست آدنوزین در مطالعه حاضر توانست خواص الکتروفیزیولوژیک گره دهلیزی- بطنی را در حضور سیمواستاتین تقویت کند ولی آنتاگونیست آن نتوانست مانع از اثرات سیمواستاتین گردد که به احتمال بیان گر عدم تاثیر مستقیم سیستم آدنوزین و رسپتورهای آن در مکانیسم حفاظتی سیمواستاتین می باشد.