تغییرات بیان ژن آلفا اکتینین 3 و ترکیب تار عضله بازکننده دراز انگشتان پا در پاسخ به هشت هفته تمرین مقاومتی فزاینده موش های صحرایی اسپراگ

آلفا اکتینین ها در خط z عضله اسکلتی پستانداران و دارای دو نوع آلفا اکتینین دو و سه می باشند و پژوهش های اندکی درباره تاثیر تمرین بر بیان ژن آلفا اکتینین ها انجام شده است. این پژوهش تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی فزاینده را بر وزن، تغییرات بیان ژن آلفا اکتینین سه و ترکیب تار عضله تا کننده دراز انگشت شست پا بررسی کرده است.

45 سر موش صحرایی ماده سه ماهه نژاد اسپراگ (وزن اولیه 9±25/169) به گروه های کنترل (18 موش)، تمرین (22 موش) و آزمایشی (پنج موش) تقسیم شدند. تمرین مقاومتی شامل بالا رفتن از نردبان همراه با وزنه های متصل به دم موش بود و وزنه های حمل شده در هشت هفته تمرین به تدریج افزایش می یافت. سنجش بیان ژن آلفا اکتنین سه با روش کمی واکنش زنجیره پلیمراز و تعیین ترکیب تار با روش رنگ آمیزی ایمونو بافت شیمی انجام شد.

در این مطالعه، وزن عضله افزایش معنی داری بین گروه تمرینی و کنترل داشت (01/0P=). تفاوت میانگین بیان ژن بین گروه های تمرین و کنترل از نظر آماری معنی دار نبود (852/0P=). هم چنین، نتایج نشان داد ارتباط معنی داری بین بیان ژن و تغییرات نوع تار IIX وجود ندارد (70/0، P= 012/0r=).

علی رغم تاثیر تمرین مقاومتی بر افزایش پروتئین های سارکومری، نتایج این پژوهش نشان داد تمرین مقاومتی تاثیری بر مقادیر آلفا اکتینین سه ندارد. گرچه آلفا اکتینین ها نقش مهمی در تولید و گسترش نیرو در سارکومر دارند، اما در پاسخ به تمرین مقاومتی تغییر معنی داری نشان ندادند.