مشارکت مردمی در انتخابات ملاک مشروعیت سیاسی

انتخابات در هر کشوری آزمون بزرگ مشروعیت نظام حاکم به شمار می رود؛ از این رو حضور مردم و میزان آرای ریخته شده به صندوق ها، صرف نظر از اینکه چه فرد یا گروهی، انتخاب شوند، بر بالندگی و پویایی فضای سیاسی جامعه می افزاید و توانایی حکومت در پذیرش و هضم جریان های سیاسی مختلف را می رساند که موید اقتدار آن است. از سوی دیگر، مشارکت مردم در انتخابات موضوع مطالعه علوم مختلف همچون علوم سیاسی، روان شناسی اجتماعی و جامعه شناسی قرار دارد. هرچند برآیند کلی این مطالعات در چند دهه اخیر به نتایج و آرای کم و بیش متفاوت منتهی شده و ارائه صورت بندی منسجم از این پدیده اجتماعی را دشوار ساخته است؛ لیکن دیدگاه ها و نظریه های عرضه شده در هر یک از حوزه های مطالعاتی می تواند رهنمونی در پدیدارشناسی آن به شمار آید. با توجه به اینکه به یمن استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران، هر سال با برگزاری انتخابات مختلف در سراسر کشور مواجه می باشیم، مطالعه علمی و نظام مند این پدیده برای تحلیل رفتار انتخاباتی شرکت کنندگان در آن و شناسایی نقاط قوت و ضعف برنامه ریزی انتخاباتی ضروری به نظر می رسد. این مقاله تلاش دارد با بررسی و مطالعه دیدگاه های یادشده به این مهم یاری رساند.