ارزیابی تحمل به تنش خشکی لاین های پیشرفته جو در شرایط مزرعه

به منظور ارزیابی تحمل به تنش خشکی در لاین های پیشرفته جو، 12 ژنوتیپ جو طی دو سال (86-84) در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گچساران مورد آزمایش قرار گرفتند. در طول دوره رشد از برخی صفات مهم زراعی و مورفو- فیزیولوژیکی و شاخص های تحمل به خشکی از قبیل میانگین محصول دهی (MP)، میانگین هندسی محصول دهی (GMP)، میانگین هارمونیک (HARM)، شاخص تحمل تنش (STI)، شاخص حساسیت به تنش (SSI) و شاخص تحمل (TOL) یادداشت برداری انجام شد. نتایج تجزیه واریانس مرکب عملکرد دانه برای شرایط تنش و بدون تنش نشان دهنده عدم معنی داری اثر سال و معنی داری اثر لاین و اثر متقابل لاین در سال در سطح احتمال 1 درصد بود. تنش خشکی باعث کاهش 05/28 درصدی عملکرد دانه نسبت به شرایط آبی شد. دامنه عملکرد دانه برای شرایط تنش از 682/2 تن در هکتار برای لاین 7 تا 071/4 تن در هکتار برای لاین 6 و برای آزمایش آبی از 245/4 تن در هکتار برای لاین 4 تا 952/5 تن در هکتار برای لاین 5 در نوسان بود. به لحاظ ضریب تحمل به خشکی، دو لاین با مقادیر 89497/0 و 88295/0 بالاترین مقادیر تحمل به تنش خشکی را نشان دادند. با ملاحظه اندیس های تحمل به خشکی، نتایج تجزیه مولفه های اصلی، عملکرد دانه در مقایسه با سایر لاین ها، متوسط لاین ها و لحاظ نمودن خصوصیات زراعی و فیزیولوژیکی، می توان لاین 6 را با میانگین عملکرد تن (میانگین شرایط آبی و دیم) 996/4 در هکتار به عنوان لاین متحمل به شرایط تنش و شاخص های STI وGMP را مناسب ترین شاخص های کمی تحمل به خشکی معرفی نمود