جداسازی یون کادمیم از محلولهای آبی به وسیله زیست توده باسیلوس

فعالیت های صنعتی و کشاورزی باعث آزاد شدن فلزات سمی و سنگین در محیط می گردد، و این فلزات، حیات اکوسیستم ها و سلامتی انسان را به خطر می-اندازند. متاسفانه فلزات سنگین به دلیل محلول بودن در آب وارد اکوسیستم های آبی شده و سبب تخریب آنها می شوند و به راحتی در زنجیره-های غذایی جابجا، و باعث تهدید انسان و سایر جانوران می شوند. در این تحقیق، باکتری باسیلوس سویه (MGL-75) به عنوان جاذب زیست شناختی برای جذب زیستی فلز کادمیم در راکتور بسته مورد مطالعه قرار گرفته است. در آزمایش نخست، سینتیک و تکدمای جذب فلز کادمیم به وسیله باسیلوس در 5/6pH = مطالعه شده است. از معادله لانگموییر برای تفسیر داده های تکدما استفاده شده است. با انجام این آزمایش ها مشخص گردید، که زمان تعادل جذب فلز در حدود 5 دقیقه بوده است و بیشینه میزان جذب کادمیم در حدود 75/0 میلی مول بر گرم وزن خشک زیست توده باکتریایی می باشد. در بخش دوم کار، آزادسازی فلز کادمیم از باکتری توسط عوامل رهاساز شامل: کلسیم کلرید، اسید نیتریک، اسید کلرهیدریک، اسید استیک، کلرید پتاسیم و اتیلن دیامین تترااستیک اسید مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش پایانی،اثر اتوکلاو، 2،4 دی نیترو فنول، سدیم آزید روی جذب فلز بررسی شده است. pH بهینه برای جذب کادمیم در حدود 5/6 بوده است.