رابطه بین جهت گیری مذهبی درونی و رفتارهای سلامت جسمی، روانی و معنوی و نقش واسطه ای ارزیابی چالش برانگیز بودن

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی ارزیابی اولیه چالشی موقعیت ها در ارتباط بین جهت گیری مذهبی درونی و رفتار های سلامت روانی، معنوی و جسمانی انجام گرفت. 300 دانش آموز دختر دبیرستان های شهر تبریز با استفاده از نمونه گیری خوشه ایتصادفی انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از مقیاس های پرسشنامه جهت گیری مذهبی، پرسشنامه ویژگی ها و رفتار های سلامت جسمی، ذهنی و معنوی و مقیاس ارزیابی وقایع زندگی استفاده گردید. مدل نظری با استفاده از روش معادلات ساختاری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که مدل از برازش مناسب بر خوردار است. اثر مستقیم جهت گیری مذهبی درونی بر سلامت روانی، جسمی و معنوی معنی دار نبود اما اثر غیرمستقیم جهت گیری مذهبی درونی از طریق ارزیابی اولیه چالش برانگیز موقعیت ها بر سلامت روانی، معنوی و جسمی معنی دار بود.