بررسی تطبیقی نقوش پارچه های صفوی و گورکانی

پارچه بافی ازجنبه کاربردهای فراوانی که در میان تمامی اقشار جامعه دارد، یکی از پیشروترین و گسترده ترین صنایع در بین کشورهای مسلمان، از جمله ایران و هند به شمار می رود. به همین دلیل سده های نهم تا یازدهم هجری قمری - پانزدهم تا هفدهم میلادی از نظر پیشرفت و گسترش هنر پارچه بافی صفوی و گورکانی با اهمیت است. این دو با داشتن ارتباط فرهنگی و هنری در سده های پیشین، به ویژه در زمان حکومت صفویه، تاثیرات بسیاری در هنرهای مختلف، به ویژه هنر پارچه بافی بر یکدیگر داشته اند. در این پژوهش با مطالعه هنر پارچه بافی ایران عهد صفوی، تاثیرگذاری و یا تاثیرپذیری آن با یکی از تمدن های هم عصرش یعنی تمدن مغولی هند(گورکانی)، به صورت تطبیقی بررسی می گردد. محور اصلی این-پژوهش؛ طرح ها و نقش های بافته شده در پارچه های صفوی و گورکانی است، بر همین اساس، ابتدا ویژگی ها و شیوه های پارچه بافی صفوی و گورکانی بررسی و سپس با دسته بندی طرح ها و نقوش بافته شده به سه گروه نقوش گیاهی، انسانی، حیوانی و نقوش خط نگاره نمونه های به-دست آمده از پارچه های هر دوره به صورت تطبیقی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است.