اثر وابستگی به مورفین و پرهیز از آن بر غلظت سرمی هورمون های جنسی و سیستم تولیدمثل موش صحرایی نر

این مطالعه با هدف بررسی اثر وابستگی به مورفین و محرومیت از آن بر سیستم تولیدمثلی موش صحرایی نر (Wistar) بالغ انجام گردید.

تعداد 32 عدد موش صحرایی به 5 گروه تقسیم شدند. در گروه کنترل (تعداد=8)، مقدارml/kg 1 سالین و در گروه وابسته به مورفین (تعداد=8) دوز ثابت mg/ml/kg10 مورفین به صورت زیرجلدی به مدت 30 روز، دو بار در شبانه روز تزریق شد. در دو گروه (تعداد=4) نیز که همانند دو گروه مذکور، سالین یا مورفین دریافت کرده بودند علایم سندرم ترک با تزریق نالوکسان (mg/kg4) بررسی گردید. گروه پنجم شامل حیوانات وابسته به مورفینی بود که پس از سی روز تجویز مورفین به مدت 14 روز دچار ترک خودبه خودی شدند (تعداد=8).

در گروه وابسته به مورفین غلظت های سرمی تستوسترون، هورمون لوتئینی(LH)، حجم مایع سمینال وزیکول ها، میانگین وزن سمینال وزیکول ها و درصد نسبت میانگین وزن سمینال وزیکول ها به وزن بدن، میانگین وزن پروستات و درصد نسبت میانگین وزن پروستات به وزن بدن در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری کم تر بود (05/0. (P< در گروهی که پس از 30 روز تجویز مورفین دچار ترک خودبه خودی شدند حجم مایع درون سمینال وزیکول ها در مقایسه با گروه کنترل کم تر بود (05/0. (P<

وابستگی به مورفین بر غلظت سرمی هورمون های جنسی و سیستم تولیدمثلی اثر می گذارد و ممکن است باعث کاهش باروری و کاهش میل جنسی در مردان شود