مقدمه ای بر جایگاه بازی درمانی در مشکلات روان شناختی کودکان

اختلالات رفتاری در پیش از دبستان می تواند پیش بینی کننده مشکلات رفتاری شدید در سال های دبستان محسوب شوند و به اعمال بزهکاری در نوجوانی و بالاخره شخصیت ضد اجتماعی در بزرگسالی منتهی شود. افزون بر این مجموع این موارد می تواند باعث ایجاد مشکلات فراوان برای خانواده، اطرافیان کودک و کل جامعه شده و هزینه های قابل توجهی را نیز بر آنها تحمیل کند (استورمونت، 2002). در این چارچوب لزوم مداخله بهنگام که از شدت نشانه های زودرس آنها بکاهد و از پایداری آنها جلوگیری کند اجتناب ناپذیر می شود. در میان روش های درمانگری در کودکان، بازی درمانگری یکی از شاخص ترین و پرکاربردترین روش ها است که روان شناسان و پژوهش گران متعددی طی چندین دهه از این روش برای درمان طیف وسیعی از اختلال ها و مشکلات بهره جسته اند و اثر بخشی آن را به اثبات رسانیده اند (براتون، ری، راین و جونز، 2005).