بررسی شدت اثر معیار زمین شناسی- ژئومورفولوژی و معیار خاک بر بیابان زایی منطقه دشت سگزی

دشت سگزی به لحاظ گستردگی و شدت فرایند بیابان زایی یکی از مناطق بحرانی استان اصفهان محسوب می شود. این منطقه به دلیل وجود مراکز صنعتی، پایگاه هوایی شهید بابایی، فرودگاه بین المللی شهید بهشتی، خطوط راه آهن، جاده ترانزیت اصفهان- بندرعباس، مراکز کشاورزی، نزدیکی به شهر تاریخی اصفهان از موقعیت راهبردی خاصی برخوردار می باشد؛ در نتیجه شناسایی علت اصلی پدیده بیابان زایی، عوامل اصلی و شاخصهای موثر که موجبات بیابانی شدن اراضی را در منطقه باعث گردیده است از اهداف مهم و اصلی این مطالعه می باشد. بدین منظور برای بررسی شدت بیابان زایی منطقه دشت سگزی از مدل IMDPA استفاده شد. در این مطالعه دو معیار زمین شناسی- ژئومورفولوژی و معیار خاک که مشتمل بر 7 شاخص حساسیت سازند، کاربری اراضی و شیب براساس معیار زمین شناسی- ژئومورفولوژی و بافت خاک، عمق خاک، درصد سنگ و سنگریزه و هدایت الکتریکی برای معیار خاک مورد بررسی قرار گرفت. سپس نقشه شدت بیابان زایی منطقه از امتیازدهی هر شاخص با کمک جدولهای مربوطه و میانگین هندسی آنها بدست آمد. بنابراین با توجه به میانگین هندسی معیارها مشخص شد که معیار خاک با ارزش عددی 4/3 و معیار زمین شناسی- ژئومورفولوژی با ارزش عددی3 در کلاس بیابان زایی شدید قرار دارند و درنهایت شدت بیابان زایی منطقه 26/3DS= بدست آمد که نشان می دهد منطقه از لحاظ بیابان زایی در کلاس شدید قرار دارد. تجزیه و تحلیل شاخصها نشان می دهد که شاخص هدایت الکتریکی با ارزش عددی 75/3 در کلاس خیلی شدید قرار دارد که بیشترین تاثیر را در بیابان زایی منطقه دارد.