تاثیر آموزش سوپروایزرین بالینی بر کیفیت مراقبت های پرستاری از بیماران تحت تهویه مکانیکی دربخش مراقبت های ویژه

برنامه مراقبت از بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه یکی از ارکان مهم مراقبت پرستاری است و یکی از راهکارهای مهم در این زمینه ارتقای سطح آموزش و مخصوصا استفاده از نقش مربیگری سوپروایزرین بالینی در آموزش دوره ای کارکنان است. سوپروایزرین بالینی به علت ارتباط شبانه روزی با پرسنل و امکان استفاده از نقش های متعدد آموزش، نظارت و حمایت، موقعیت ممتازی در ارزیابی نیازهای آموزشی و ایفای نقش مربی گری دارند. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش توسط سوپروایزرین بالینی بر کیفیت مراقبت های پرستاری در بخش مراقبت ویژه انجام شد.
پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که در سال 1389 بر روی 22 نفر پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه که به روش سرشماری انتخاب شدند انجام شد. 7 نفر سوپروایزر بالینی منتخب، بعد از گذراندن 5 جلسه آموزش لازم، طی 5 جلسه به پرستاران آموزش دادند. محتوای برنامه آموزشی شامل نحوه مراقبت از بیماران تحت تهویه مکانیکی بود. ابزار بررسی چک لیستی شامل 42 مورد از مراقبت های پرستاری در بخش مراقبت های ویژه بود و در فاصله زمانی یک ماه قبل و بعد از آموزش با مشاهده بالینی عملکرد پرستاران توسط سوپروایزرین تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS V.12 و آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که نقش مربیگری سوپروایزرین بالینی با ارتقای کیفیت مراقبت های پرستاری نظیر ارتباط با بیمار (02/0=P)، رعایت تکنیک آسپتیک (001/0= P) و تکنیک صحیح ساکشن (001/0= P)، تخلیه کاف لوله تراشه (001/ 0= P)، فیزیوتراپی سینه (001/0=P)، تغییر پوزیشن (001/0= P)، کیفیت و بهداشت غذای مورد گاواژ (001/0= P)، ماساژ پشت (001/0=P)، جلوگیری از افتادگی پا (001/0=P)، بهداشت دهان (001/0= P) و بهداشت چشم (001/0= P) ارتباط معنی دار آماری دارد.
نتیجه پژوهش حاضر نشان داد که آموزش و ایفای نقش مربیگری توسط سوپروایزرین بالینی، تاثیر مثبتی بر نحوه عملکرد پرستاران در مراقبت از بیماران در بخش مراقبت ویژه در مورد مراقبت از بیماران تحت تهویه مکانیکی دارد