بررسی دیدگاه های فیلسوفان مسلمان درباره وزن و قافیه Print

در منابع فلسفی درباره وزن و قافیه مطالبی وجود دارد که لزوما با مقالات و دلالات عروضیان یکسان نیست. این مقاله با بررسی مفهوم وزن در منابع فلسفی شروع می شود. آن ها گونه هایی از وزن را در شعر و نثر یافته اند و بر همین اساس به دو نوع وزن شعری و نثری باور دارند. وزن در نظر آن ها عضوی از خانواده بزرگ موسیقی است. بر این مبنا، قاعده «تعداد و تناسب» را به عنوان اصلی ترین اصل در بررسی وزن در نظر گرفته اند. آن ها همچنین متوجه شده اند که الحان موسیقی و اوزان شعری از قاعده یکسانی تبعیت می کنند. بررسی نسبت اوزان شعری و الحان موسیقی با مضامین خاص نیز از موضوعات مورد توجه آن ها بوده است. قافیه در مطالعات آن ها چنان جایگاهی ندارد. شاید از آن روی که قدرت موسیقایی آن به اندازه وزن نیست. با این حال، قرطاجنی به عنوان آخرین حلقه از تدوین کنندگان نظریه شعری فلسفی نکته های تازه ای را مطرح کرده است.