بررسی مقاومت دو نوع اتصال جداشدنی در برابر بار برشی جانبی و مقایسه آنها با اتصال ثابت

در این تحقیق به اندازه گیری مقاومت مکانیکی اتصال جداشدنی (الیت سه تیکه) در برابر بار برشی جانبی و مقایسه آنها با اتصال های ثابت، در چندسازه تخته فیبر دانسیته متوسط (MDF)، پرداخته شده است. براساس استاندارد D1761، ASTM، نمونه های مورد آزمایش به شکل L، از دو قطعه MDF به ابعاد 20×20 سانتی متر با تکرار 5 نمونه ساخته شدند. تعداد هشتاد نمونه مورد بررسی در این مطالعه عبارتند از: اتصال های ثابت شامل اتصال دوبل چوبی آجدار با قطرهای 8 و10 میلی متر آغشته شده با چسب پلی وینیل استات (PVA)، اتصال پیچ با طول های40 و50 میلی متر، اتصال بیسکویت چوبی شماره10 آغشته شده با چسب پلی وینیل استات و اتصال های جداشدنی شامل اتصال الیت، اتصال الیت تقویت شده با دوبل به قطرهای 8 و10 میلی متر، اتصال جداشدنی فلزی با خار و بدون خار تقویت شده با دوبل بدون چسب به قطرهای 8 و10 میلی متر در اتصال های ثابت جهت بررسی تاثیر روکش، از صفحات MDF با روکش و بدون روکش استفاده گردید. نتیجه مطالعه نشان داد مقاومت اتصال گوشه ای جداشدنی خاردار بیشتر از اتصال گوشه ای جداشدنی بدون خار می باشد، همچنین مقاومت اتصال گوشه ای جداشدنی اتصال الیت با دوبل10 میلی متر بیشتر از اتصال الیت با دوبل 8 میلی متر و اتصال الیت بدون دوبل می باشد. مقاومت اتصال ثابت دوبل بدون چسب 10 میلی متر بیشتر از مقاومت اتصال ثابت دوبل 8 میلی متر می باشد. مقاومت اتصال ثابت پیچ 5 سانتی متر بدون روکش بیشتر از مقاومت پیچ 4 سانتی متر بدون روکش می باشد. بالاترین مقاومت در اتصال های جداشدنی در اتصال گوشه ای خاردار با دوبل 10میلی متر تشخیص داده شد. در اتصال های ثابت اتصال دوبل10 میلی متر دارای بالاترین مقاومت است. براساس نتایج بدست آمده تیمارهای برتر، اتصال جداشدنی خاردار با دوبل 8 میلی متر (61/191 نیوتن) و اتصال ثابت دوبل 10 میلی متر (14/135 نیوتن) می باشند