شبیه سازی رواناب خروجی در حوزه های آب خیز بدون آمار با استفاده از مدل بارش- رواناب AWBM (مطالعه موردی: استان سیستان و بلوچستان)

مدل های هیدرولوژیکی یکی از روش های برآورد رواناب به دست آمده از بارندگی می باشند. این مدل ها با شبیه سازی فرآیند رواناب- بارش، رواناب به دست آمده از بارندگی را در حوزه های آب خیزی بدون ایستگاه اندازه گیری با حداقل زمان ممکن و کم ترین هزینه برآورد می کنند. مدل AWBM که در سال 1993 توسط بوتون تکمیل شد یکی از انواع مدل های بارش- رواناب است که می تواند رواناب را با استفاده از داده های بارش روزانه یا یک ساعته محاسبه نماید. کاربرد نتایج روزانه به دست آمده از اجرای این مدل در مطالعات مدیریت و استحصال آب و نیز نتایج یک ساعته مدل سازی برای محاسبه های مربوط به برنامه ریزی و مدیریت سیلاب می باشد. در این پژوهش برای ارزیابی مدل، 6 زیرحوزه بلوچستان جنوبی واقع در استان سیستان و بلوچستان مورد استفاده قرار گرفته است. بارش روزانه به کمک روش TPSS به صورت منطقه ای در آمده و دبی های روزانه هم به دبی های ویژه تبدیل می گردد. در نهایت به کمک مدل و با بهینه سازی پارامترهای مدل میزان دقت و کارایی مدل در برآورد رواناب محاسبه ای و مقایسه آن با رواناب مشاهده ای به وسیله ضرایب کارآیی و تعیین مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج محاسبه شده توسط مدل در همه زیرحوزه ها نشان می دهد که مدل می تواند شبیه سازی قابل قبولی در حوزه های مورد مطالعه داشته و با اطلاعات قابل دسترس، عکس العمل حوزه های بدون آمار (یا دارای آمار کوتاه مدت) را در مقابل بارش دریافتی شبیه سازی نموده و از قابلیت خوبی در پژوهش ها و مدل سازی بارش- رواناب در مناطق خشک و نیمه خشک برخوردار باشد.