اثر آمیختن دوده های مختلف بر خواص مکانیکی آمیزه رویه تایر رادیال سواری

در این پژوهش، اثر استفاده از دوده ها به دو شکل تک و مخلوط بر خواص مکانیکی، دینامیکی و گرمایی آمیزه لاستیکی رویه تایر سواری رادیال بررسی شد. بدین منظور، ابتدا یک فرمول بندی بر پایه دو کائوچوی مصنوعی SBR و BR و60 قسمت وزنی دوده به همراه سایر اجزای آمیزه کاری درنظر گرفته شد. سپس 10 آمیزه بر پایه آمیزه مبنا، با دوده های مختلف تهیه و آزمون های لازم پس از پخت روی آنها انجام شد. این آزمون ها شامل آزمون های مکانیکی (استحکام کششی، درصد ازدیاد طول، سایش، سختی و جهندگی)، آزمون های دینامیکی شامل DMTA در حالت کششی و همچنین آزمون گرمایی بودند. نتایج به دست آمده حاکی از این است که آمیزه حاوی دوده N550کمترین مقاومت سایشی و افزایش دما را نشان می دهد. در حالی که آمیزه حاوی دوده N220 به دلیل ساختار بالا بیشترین گرمازایی را دارد. برای رسیدن به حالت توازن از نظر خواص مکانیکی و دینامیکی از مخلوط دوده ها بهره گرفته شد که بهبود در مقاومت غلتشی، قدرت چنگ زنی و مقاومت سایشی را به همراه داشت. همچنین، در پژوهش های پیشین نشان داده شده بود که می توان با استفاده از داده های آزمون کشش روی نمونه های نواری شکل رفتار ابرکشسان گرانرو آمیزهای لاستیک پخت شده را مطالعه کرد. بنابراین در کار حاضر، روش جدید سنجش مقدار اتلاف انرژی ناشی از تغییر شکل (اختلاف انرژی بین حالت کاملا کشسان و حالت واقعی) هر آمیزه به کمک روش اجزای محدود و نرم افزار ABAQUS/Standard ارائه و نشان داده شد که نتایج حاصل موید صحت نتایج به دست آمده از آزمون های دینامیکی و گرمااندوزی است.