رسوب گذاری زیستی کربنات کلسیم در خاک های ماسه ای و تاثیر آن بر افزایش مقاومت خاک

مقاوم سازی زیستی خاک یکی از روش های در حال توسعه برای به سازی خاک است که اساس این فرآیند بر پایه تولید میکروبی رسوب کربنات کلسیم می باشد. در این روش اوره توسط آنزیم اوره آز ترشح شده از باکتری، هیدرولیز شده و کربنات کلسیم در حضور یون کلسیم تشکیل می شود. در این مطالعه پس از بررسی باکتری های دارای پتانسیل به سازی خاک و انتخاب باکتری مناسب، تغییر میزان مقاومت قابل دستیابی و میزان مواد مصرفی مورد ارزیابی قرار گرفت. روند مقاومت گیری خاک نیز در طول زمان با استفاده از این روش در یک سری ستون های آزمایشگاهی بررسی و تاثیر دانه بندی خاک نیز بر روند به سازی به طور جداگانه مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین با استفاده از یک باکتری بومی روند سمانتاسیون آزمایش شد. نتایج بیانگر این است که حداکثر 28 روز زمان برای رسیدن به مقاومت نهایی نیاز می باشد و دانه بندی خاک در توزیع باکتری، گیر افتادن آن و نحوه ی تزریق مواد تاثیر به سزایی دارد. حداکثر مقاومت به دست آمده در این مطالعه حدود kPa 800 می باشد، این مقدار با استفاده از باکتری بومی جداسازی شده حدود kPa 600 می باشد. این مطلب بیانگر این است که باکتری های مختلفی در خاک وجود دارند که پتانسیل به سازی زیستی را داشته و می توانند متناسب با کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار گیرند