شاخصه های فرهنگی شمال غرب ایران در دوره اشکانی (با نگاهی به یافته های فصل دوم کاوش در تپه کهنه پاسگاه تپه سی)

منطقه شمال غرب ایران در دوره اشکانی، بخشی از ایالت نیمه مختار آتروپاتن بوده است. این منطقه در دوران اشکانی در معرض تحولات و رخدادهای سیاسی فرهنگی متعددی قرار گرفته است ولی با این وجود در مطالعه و شناسایی این منطقه با فقر مواد فرهنگی، دوره اشکانی مواجه هستیم. هرینک و کامبخش فرد نیز به این موضوع اذعان داشته اند. در دو دهه اخیر، بررسی های میدانی و کاوشهای متعددی در منطقه صورت گرفته است که مطالعه و بررسی داده های آنها یقینا افق روشن تری از دوره اشکانی منطقه شمال غرب ایران را پیش روی ما قرارخواهدداد. یکی از این موارد، محوطه کهنه پاسگاه تپه سی است که در راستای پروژه نجات بخشی سدخداآفرین در کنار دیگر محوطه ها در قالب دو فصل مورد کاوش قرار گرفته است. با توجه به فقر مادی منطقه در دوره اشکانی، بی شک مواد و داده های به دست آمده از این محوطه، بخشی از خلا و ابهامات مادی فرهنگی و چگونگی تعاملات فرهنگی منطقه را پوشش خواهد داد. بدین منظور، نگارندگان در این مقاله سعی در معرفی و مطالعه تطبیقی یافته های دوره اشکانی این محوطه با دیگر محوطه های همزمان دارند تا به گونه ای، گامی موثر در مطالعه کمی و کیفی داده ها و میزان تعاملات دوسویه در شمال غرب ایران با مناطق همجوار در دوره اشکانی برداشته باشند.