ارزیابی نقش عوامل موثر در طراحی الگوی منظم آموزشی بر یادگیری از دیدگاه دانشجویان علوم پایه دانشگاه علوم پزشکی فسا

امروزه برای کاهش مسائل و مشکلات آموزشی از تکنولوژی آموزشی استفاده می شود. اولین بعد این تکنولوژی طراحی است. به منظور به اجرا درآوردن طراحی، از مدل یا الگو استفاده می شود که دارای چهار فاکتور اهداف، شرایط، منابع و ارزشیابی (بازده) است. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر این فاکتورها بر طراحی الگوی منظم آموزشی و نقش آنها بر یادگیری از دیدگاه دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی فسا است.
مطالعه از نوع توصیفی– تحلیلی و به روش مقطعی بوده و نمونه پژوهش شامل کلیه 95 نفر دانشجویان پزشکی مقطع علوم پایه دانشگاه علوم پزشکی فسا (سه ورودی سال های تحصیلی 1388 تا 1390) بودند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیک و عوامل مرتبط با الگوی طراحی آموزشی شامل چهار حیطه کلی فوق و 20 سوال بود. به منظور تحلیل داده ها، از آزمون تی تک نمونه ای استفاده شد.
از دید دانشجویان پزشکی، آموزش هم زمان تئوری و عملی دروس در فضای آزمایشگاه بیشترین تاثیر (95/±18/4) و استفاده از روش آموزش مجازی کم ترین تاثیر (13/1±45/2) را بر یادگیری دانشجویان داشت. به علاوه، میانگین هر چهار حیطه اهداف (92/±4)، شرایط (15/1±46/3)، منابع (1/1±67/3) و ارزشیابی (83/±93/3) تفاوت آماری معناداری با میانگین جواب ها (عدد 3) داشت(05/0p>).
نتایج مطالعه به شناسایی عوامل موثر بر یادگیری و مشکلات، کمک نمود تا بتوان با انجام تغییرات لازم به آموزش بهتری دست یافت. به علاوه، با توجه به تاثیر زیاد «مطالعه مطالب هر جلسه قبل از کلاس توسط دانشجو» از میان موارد حیطه شرایط، «شیوه تدریس آموزش هم زمان تئوری و عملی دروس در فضای آزمایشگاه» در بین عوامل حیطه منابع، و «سازگاری مناسب بین محتوای آموزشی و روش تدریس استاد» بر یادگیری در بین سایر موارد حیطه ارزشیابی، به نظر می رسد که با توجه بیشتر به این موارد در دانشگاه ها می توان به آموزش موثرتری رسید.