تاثیر وضعیت صندلی بر شاخص های تنفسی بیماران تحت تهویه مکانیکی

بیماران نیازمند به تهویه مکانیکی موانع زیادی برای حرکت دارند و در معرض عوارض بی حرکتی به ویژه عوارض ریوی می باشند؛ لذا باید به موازات استفاده از تهویه مکانیکی اقدامات حرکتی به کار برده شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر وضعیت صندلی بر شاخص های تنفسی بیماران تحت تهویه مکانیکی انجام شد.
در این پژوهش کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو گروهی، 60 بیمار تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بعثت همدان با روش نمونه گیری آسان، مورد مطالعه قرار گرفتند. 30 بیمار (گروه آزمون) به مدت نیم ساعت، در وضعیت صندلی (زاویه سر تخت 70 درجه و پایین تخت 75- درجه) و 30 بیمار دیگر (گروه کنترل) به مدت نیم ساعت در وضعیت مبنا (زاویه سر تخت 30درجه و زانوها صاف) قرار گرفتند. شاخص های تنفسی (تعداد تنفس، حجم جاری، تهویه دقیقه ای و اشباع اکسیژن خون شریانی)، قبل و بلافاصله پس از پایان نیم ساعت در دو گروه اندازه گیری و ثبت شدند. داده ها با برنامه SPSS16 و آزمون تی زوجی و تی مستقل با سطح معنی دار 05/ 0 P< تجزیه و تحلیل شدند.
یافته های پژوهش تفاوت معنی دار آماری در مقادیر شاخص های تنفسی گروه کنترل نشان نداد. تعداد تنفس قبل و بعد از وضعیت صندلی در گروه مداخله و بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت، اما در گروه مداخله افزایش حجم جاری، تهویه دقیقه ای و درصد اشباع اکسیژن خون شریانی در وضعیت صندلی مشاهده شد که از نظر آماری معنی دار بود.
بر اساس نتایج حاصل، به نظر می رسد اعمال وضعیت صندلی می تواند در بهبود شاخص های تنفسی موثر باشد.