اثرات کوتاه مدت اعمال ارتعاش به ناحیه کف پا بر تعادل بیمار مبتلا به سکته مغزی

اختلالات تعادلی از جمله مشکلات شایع بیماران پس از سکته مغزی است. برای درمان نقص های تعادلی، روش های مختلفی به کار گرفته می شوند که یکی از آنها استفاده از ارتعاش است. تاکنون اثرات ارتعاش موضعی بر اختلالات تعادلی متعاقب سکته مغزی مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف از این گزارش مورد، ارائه اثرات استفاده موضعی ارتعاش کف پا بر تعادل یک بیمار مبتلا به سکته مغزی بود.
معرفی بیمار: بیمار مردی 72 ساله با همی پلژی سمت راست بود که پس از درمان با مداخلات توانبخشی استاندارد به دلیل عدم بهبود تعادل، تحت درمان با ارتعاش قرار گرفت. وی علی رغم توانایی راه رفتن مستقل، از مشکلات تعادلی شکایت داشت. پیامدهای اصلی مورد مطالعه، آزمون بالینی برخاستن و راه رفتن زمان بندی شده و شاخص های پوسچروگرافی بود. همچنین حس کف پا، شدت اسپاستیسیته عضلات خم کننده مچ به سمت کف پا و دامنه حرکتی غیرفعال خم شدن مچ به سمت پشت پا، در سمت مبتلا مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از ارزیابی اولیه، ارتعاش با فرکانس 100 هرتز به مدت پنج دقیقه به کف پای مبتلای بیمار اعمال شد و بلافاصله پس از آن کلیه ارزیابی ها دوباره انجام شد. پس از اعمال مداخله، آزمون ها در مقایسه با قبل بهبودی نشان داد.
نتیجه این مطالعه مورد نشان داد که اعمال ارتعاش به کف پا می تواند در بهبود اختلال تعادل بیمار سکته مغزی موثر باشد.