برسی عوامل تنش زا و راهبردهای مقابله ای زنان نابارور مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی الزهرای تبریز سال 1377

مشکل ناباروری در دنیای امروز به صورت یک نگرانی اجتماعی درآمده و بسیاری از زوجین در طول سال های باروری خود به نوعی مشکل ناباروری را تجربه می کنند. این مساله ضربه روانی شدیدی را به زوجین وارد ساخته و روابط زناشویی، بین فردی و اجتماعی را تحت تاثیر قرار می دهد. بدین منظور این پژوهش که یک مطالعه توصیفی است برای بررسی عوامل تنش زا و راهبردهای مقابله ای برای زنان نابارور مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی الزهرای تبریز در سال 1376 انجام گرفت. هدف از این مطالعه بررسی عوامل تنش زای جسمی، روانی و اجتماعی و راهبردهای مقابله ای متمرکز بر عاطفه در زنان نابارور می باشد. در این پژوهش تعداد 150 زن نابارور با روش نمونه گیری آسان انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات بوسیله مصاحبه منظم و با کاربرد پرسشنامه ای سه قسمتی جمع آوری شد. بخش اول در مورد مشخصات فردی اجتماعی، روش های تشخیصی و درمانی انجام گرفته و علت ناباروری، بخش دوم مربوط به تعیین عوامل تنش زای جسمی و روانی اجتماعی و بخش سوم مربوط به تعیین راهبردهای مقابله ای زنان نابارور بود. برای ارزیابی یافته های تحقیق از نوع روش آماری آزمون مجذور کای استفاده گردید.
نتایج این مطالعه نشان داد که خستگی ناشی از رفت و آمد مکرر به درمانگاه با تنش زیاد (3/67%) بیشترین عامل تنش زای جسمی بوده است. نگرانی در مورد نتیجه بخش بودن درمان با تنش زیاد و خیلی زیاد (3/87%) بیشترین عامل تنش زای روانی اجتماعی شناخته شد. از بین راهبردهای مقابله ای 3/79% افراد شرکت کننده در پژوهش دعا کردن را همیشه به کار برده اند. دعا کردن با 3/79% پاسخ همیشه بیشترین راهبرد مقابله ای متمرکز بر عاطفه بوده و قبول موقعیت با 74% پاسخ همیشه بیشترین راهبرد مقابله ای متمرکز بر مساله مورد استفاده بوده است.