بررسی کارکرد نقاشی دیواری در آموزش کودکان دبستانی

حوزه اختیار طراحی شهری، شهر و فضاهای مختلف آن است. فضای شهری مکانی است که داستان زندگی جمعی در آن گشوده می شود. طیف وسیع استفاده کنندگان از فضاهای شهری اعم از کودک و نوجوان تا میانسال و افراد مسن، این وظیفه را بر دوش طراحان شهری می نهد که نیازها، توقعات و ویژگی های هر گروه را مدنظر قراردهد. در این میان، کودکان به عنوان یکی از مخاطبان طراحی فضاهای شهری از حساسیت خاصی برخوردارند. ویژگی های خاص این گروه که اولین تجربه زندگی جمعی خودرا در فضاهای شهری مقیاس محله دارند از جمله تمایل به حضور در فضاهای جمعی، ادراک تصویری امور، بیشترین تمایل به یادگیری، قوه تخیل بالا و... این امکان را برای طراحان شهری فراهم می کند تا با استفاده از این ویژگی ها از طریق ابزارهایی که در اختیار دارند، وظیفه ی آموزندگی خود را به جا آورند. یکی از ابزارهایی که در اختیار طراحان شهری است، دیوارنگاری هایی است که بر جداره های شهری صورت می گیرد. این دیوارنگاری ها که نقش مهمی در کیفیت و شخصیت محیط ایفا می کنند، چنانچه در مسیر صحیح خود هدایت شوند، می توانند علاوه بر ارتقای کیفیت محیط و همخوانی با شخصیت مورد انتظار از فضا، نقش موثری در شکوفایی استعدادها، توانایی و ارتقای سطح علمی و آموزشی شهروندان خصوصا کودکان سنین دبستان داشته باشد.
این مقاله ضمن بررسی اهمیت دیوارنگاری در طراحی شهری، به چگونگی استفاده از آن در امر آموزش به کودکان پرداخته و در نهایت اصول و راهکارهایی برای آن ارائه می کند.