مقایسه کارایی برخی روش های زمین آماری به منظور بررسی پراکنش مکانی عناصر ریزمغذی در اراضی کشاورزی، مطالعه موردی: استان همدان

میزان عناصر ریزمغذی در خاکهای کشاورزی از مهمترین ویژگی های موثر در تولید محصولات زراعی میباشد. به منظور رسیدن به حداکثر تولید در کشاورزی، توجه ویژه به مدیریت این عناصر الزامی است. به منظور مدیریت بهتر این عناصر در سطح کلان نیاز به تهیه نقشه این عناصر در منطقه مورد مطالعه میباشد. از مهمترین ابزارها به منظور تهیه اینگونه نقشه ها، زمینآمار میباشد. در این تحقیق، کارایی چهار روش میانگین متحرک وزندار، اسپلاین، کریجینگ معمولی و کوکریجینگ در درونیابی چهار عنصر آهن، روی، بور و کبالت بررسی شدند. پس از بررسی تغییرنما و اجرای این روش ها، نتایج بدست آمده نشان داد که برای درونیابی آهن، روی، بور و کبالت، مطلوبترین روش، کوکریجینگ بود. همچنین نتایج درونیابی ها نشان داد که کمترین خطای درونیابی (353/0MAE= و 661/0 RMSE=) مربوط به آهن بوده است. پهنهبندی این عناصر بر پایه کوکریجینگ در سطح استان همدان، نشان داد که در قسمتهای شمالی این استان، کمبود عناصر ریزمغذی بسیار مشهود است. به منظور رفع این کمبود و نیل به کشاورزی پایدار در این مناطق، توصیه میگردد از کود کامل میکرو استفاده گردد.