بررسی و تحلیل تاثیر پارامترهای شکل دهی در فرآیند هیدروفرمینگ ورق

هدف این مقاله توسعه ی یک روش اصولی برای مطالعه و تحلیل تاثیر پارامترهای شکل دهی روی کیفیت شکل پذیری قطعات و تخمین ترکیب بهینه ی این پارامترها در فرآیند هیدروفرمینگ ورق می باشد. در این مقاله، تاثیر پارامترهای کلیدی شکل دهی هم چون فشار سیال محفظه ی شکل-دهی، ضریب اصطکاک سطح تماس سنبه و ورق، فاصله ی بین سطح لبه محیطی قالب با سطح ورق گیر و شعاع ورودی قالب در فرآیند کشش عمیق هیدرودینامیکی با فشار شعاعی مورد بحث قرار گرفته است. ابتدا مدل اجزای محدود برای شبیه سازی فرآیند ایجاد گردید و نشان داده شد که مدل توسعه داده شده مطابقت خوبی با نتایج تجربی دارد. سپس، با استفاده از ترکیب روش اجزای محدود و تکنیک تاگوچی به همراه تحلیل واریانس تاثیر پارامترهای نام برده شده بر قطعات شکل داده شده از دو جنس مس خالص و فولاد St14 مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که برای هر دو حالت بیش ترین نازک شدگی در یک عمق کشش ثابت و بیش ترین عمق کشش قابل دست یابی، فشار سیال بیش ترین تاثیر را بر شکل پذیری قطعه کار در فرآیند هیدروفرمینگ ورق دارد. هم چنین با استفاده از سنبه ی خشن تر، فاصله ی بین سطح لبه ی محیطی قالب با سطح ورق گیر کم تر و شعاع ورودی بزرگ تر شرایط شکل دهی به تر خواهد شد.