بررسی آسیب اکسیداتیو DNA بر اثر آلودگی هوا در ساکنین مرکز تهران در مقایسه با ساکنین شمال کشور

آلودگی هوا نقش بسزایی در ایجاد برخی بیماری ها همچون بیماری های قلبی- عروقی و سرطان دارد. مطالعات حاکی از آن هستند که آلودگی هوا موجب افزایش رادیکال های اکسیژن می شود که در نهایت آسیب اکسیداتیو DNA را بدنبال دارد. یکی از بیومارکرهایی که نشان دهنده آسیب اکسیداتیو DNA ناشی از افزایش رادیکال های اکسیژن در بدن می باشد افزایش میزان 8-hydroxy-2’-deoxyguanosin (8-OHdG) است. بر خلاف پژوهش های زیادی که ارتباط بین افزایش میزان 8-OHdG و آلودگی هوا را نشان داده اند در شهر تهران مطالعه ای در این زمینه انجام نشده است. بنابراین در پژوهش حاضر آسیب اکسیداتیو DNA ایجاد شده توسط آلودگی هوا در ساکنین تهران در مقایسه با ساکنین شمال کشور مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور برای هر دو گروه مورد و شاهد 40 نمونه جمع آوری شد و با استفاده از روش الایزا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که ارتباط آماری معنی داری در میزان 8-OHdG در دو گروه مورد و شاهد وجود ندارد (P=0.5677). برخی مطالعات نشان داده اند که پلی مورفیسم های ژنهای مرتبط با متابولیسم و دفاع های آنتی اکسیدانی، وضعیت آنتی اکسیدانی، وضعیت جسمانی و فعالیت های متفاوت فردی می توانند میزان 8-OHdG را کم یا زیاد کنند. به علاوه به دلیل حجم کم نمونه در مطالعه حاضر نمی توان با قاطعیت نتیجه گیری نمود. بهتر است در مطالعات آینده حجم نمونه بیشتری برای بررسی استفاده شود و در صورت امکان عوامل ژنتیکی، وضعیت آنتی اکسیدانی و وضعیت جسمانی افراد نیز مد نظر قرار گیرد.