سنجش سطوح رفتار شهروندی سازمانی کارکنان

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان رفتار شهروندی سازمانی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا شهر همدان انجام شده است. روش پژوهش توصیفی پیمایشی است. جامعه ی آماری کلیه ی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا می باشد که مطابق با جدول کرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی، نمونه ای به حجم 254 نفر از بین آنان انتخاب گردید. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ی استاندارد رفتار شهروندی سازمانی(اورگان و فارح) بود که پایایی آن بر اساس روش آلفای کرونباخ 87/0 تعیین گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون t تک گروهی، ضریب همبستگی پیرسون، tمستقل و تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که رفتار شهروندی سازمانی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا شهر همدان کمتر از حد متوسط است. بیشترین رفتار شهروندی سازمانی کارکنان در مولفه های آداب اجتماعی و جوانمردی و کمترین مقدار در مولفه های هماهنگی متقابل شخصی و نوع دوستی است. بین همه ی مولفه های رفتار شهروندی سازمانی به جز مولفه های هماهنگی متقابل شخصی با آداب اجتماعی و نوع دوستی، رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون t برای گروه های مستقل نشان داد بین رفتار شهروندی سازمانی براساس جنسیت تفاوت معناداری وجود ندارد. نتایج تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که بین رفتار شهروندی سازمانی کارکنان به لحاظ میزان سن آن ها تفاوت معناداری وجود دارد. اما تفاوت معناداری بین رفتار شهروندی سازمانی به لحاظ میزان تحصیلات و سنوات خدمت وجود ندارد.