بررسی پایداری کیت ELISA آنتی ژن B نوترکیب اکینوکوکوس گرانولوزوس با استفاده از روش های فیزیکی و باکتریواستاتیک

کیست هیداتید، عامل هیداتیدوز، یک بیماری زئونوز است که توسط مرحله ی لاروی گونه های مختلف سستود اکینوکوک، اغلب به صورت کیسه های پر از مایع، در بافت های مختلف بدن ایجاد می شود. تشخیص این بیماری در انسان به روش های گوناگونی انجام می گردد که یکی از رایج ترین آن ها روش ELISA می باشد. یکی از ترکیبات اصلی آنتی ژنیک مایع کیست هیداتیک اکینوکوکوس گرانولوزوس، آنتی ژن B است.
برای تهیه ی کیت، ابتدا ژن کدکننده ی آنتی ژن B در وکتور بیانی کلون و سپس، بیان و خالص گردید و در انتها، به عنوان آنتی ژن اصلی در چاهک های ELISA پوشش داده شد. در این مطالعه، با استفاده از روش های استاندارد، پایداری فیزیکی و باکتریواستاتیک کیت ELISA آنتی ژن نوترکیب مورد بررسی قرار گرفت. سنجش پایداری فیزیکی با استفاده از تست پایداری تسریع شده (نسبت Arrhenius) صورت گرفت. برای انجام، تعداد مشخصی نمونه ی مثبت و منفی، ابتدا با کیت مورد نظر سنجش شد؛ سپس، کیت در شرایط دمایی خاص و زمان معین قرار گرفت و بار دیگر، نمونه های قبلی با این کیت مورد سنجش قرار گرفت و درصد پایداری آن ها مشخص شد. سنجش پایداری باکتریواستاتیک، با استفاده از مواد نگه دارنده مانند سدیم آزاید و پروکلین 300، در غلظت های متفاوت با استفاده از باکتری باسیلوس سوبتیلیس صورت گرفت. برای انجام این مرحله، ابتدا غلظت های متفاوت از باکتری و درصدهای متفاوت از مواد نگه دارنده را تهیه شد؛ سپس، به محلول های داخل کیت اضافه گردید و اثر ضدمیکروبی آن ها بررسی شد تا کمترین درصد نگه دارنده که بیشترین خاصیت باکتریواستاتیکی را دارد، مشخص گردید.
بر اساس تست های پایداری فیزیکی، کیت طراحی شده دارای پایداری یک ساله و عدم پایداری دو ساله در دمای 8-2 درجه ی سانتی گراد (یخچال) بود. بر اساس سنجش پایداری باکتریواستاتیک، سدیم آزاید اثر تخریبی بر روی محلول های داخل کیت داشت ولی، پروکلین 300 با غلظت 05/0 درصد کمترین اثر تخربی را دارا بود.
مطالعات پایداری فیزیکی و باکتریواستاتیک انجام شده نشان داد که کیت طراحی شده با آنتی ژن B نوترکیب و حاوی نگه دارنده ی پروکلین 300 با غلظت 05/0 درصد، برای مدت زمان یک سال در دمای 8-2 سانتی گراد پایدار است.