اثر مقادیر مختلف کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه در ارقام پر محصول و هیبرید (بهار-1) برنج در منطقه اهواز

به منظور ارزیابی اثر مقادیر کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام پرمحصول و هیبرید (بهار-1) برنج، آزمایش مزرعه ای در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین در قالب طرح اسپلیت پلات با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 86-85 انجام گرفت. کرت های اصلی شامل سطوح کود نیتروژنه (0 =0N، 150 = 1N، 175 =2N و200 =3N کیلوگرم نیتروژن خالص از منبع کود اوره) و کرت های فرعی شامل ارقام برنج دانیال (183 LD)، شفق و هیبرید (بهار-1) بود. نتایج بدست آمده نشان داد که مقادیر مختلف کود نیتروژنه بر روی صفاتی مانند عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعداد کل پنجه ها، درصد باروری پنجه ها، تعداد دانه در خوشه، دانه پوک در خوشه، درصد باروری خوشه، ارتفاع گیاه و درصد پروتئین دانه اختلاف معنی داری وجود دارد. همچنین اثر ارقام بر روی تمامی صفات مورد مطالعه به جزء تعداد کل پنجه ها اختلاف معنی داری مشاهده گردید. اثر متقابل کود نیتروژنه و رقم بر روی درصد باروری دانه ها، وزن هزار دانه، درصد باروری خوشه و درصد پروتئین دانه معنی دار بود. بهترین سطح کودی برای ارقام مورد آزمایش تیمار 2N با 175 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار که بیشترین عملکرد دانه را دارا بود و در کلاس بالاتر نسبت به سایر سطوح کودی قرار گرفت. بیشترین عملکرد دانه مربوط به رقم دانیال (183 LD) با متوسط عملکرد دانه 7/6390 کیلوگرم در هکتار که نسبت به دو رقم دیگر بیشتر بود. رقم دانیال (183 LD) با تیمار کودی 2N (175 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) دارای بیشترین عملکرد دانه بود. در بررسی که از خصوصیات کیفی به عمل آمده اختلاف معنی داری بین سطح کودی 0N با سه سطح دیگر (1N، 2N و 3N) مشاهده گردید، اما در بین این سه سطح کودی اختلافی مشاهده نشد و همگی در یک کلاس بالاتر نسبت به کود 0N قرار گرفتند.