تولید دانش انتظامی معطوف به ارتباطات علمی بین سازمانی در ناجا

مسئله اساسی این مقاله، شناسایی و تبیین ارتباطات علمی بین سازمانی با تولید دانش است. هدف اصلی مقاله حاضر، بررسی کارکرد ارتباطات علمی رسمی بین سازمانی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران(ناجا) در رابطه با تولید دانش انتظامی است. چارچوب نظری تحقیق، نظریه کنشگر- شبکه لاتور است. این مقاله برگرفته از تحقیقی است که بر حسب هدف، از نوع کاربردی و بر حسب ماهیت، از نوع توصیفی - تحلیلی است. قلمروی جغرافیایی تحقیق، سطح ملی است ودر بازه زمانی سال 1385 تا سال 1389 انجام شده است. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه معکوس است. جامعه آماری تحقیق، شامل تفاهم نامه ها در حوزه ارتباطات علمی رسمی بین سازمانی و خروجی های علمی ناجا است. نتیجه عمده این پژوهش نشان می دهد که ناجا با بسط ارتباطات علمی برون سازمانی و جذب مشارکت علمی اساتید برون سازمانی در یک آمایش سرزمینی، در زمینه تولید دانش به مثابه یک دانشگاه نامرئی عمل کرده است.