تاثیر تجویز ممانتین خوراکی قبل از عمل بر درد پس از اعمال ارتوپدی

ممانتین یکی از آنتاگونیست های گیرنده های NMDA است که دارای شروع سریع و عوارض جانبی محدودی بوده و اثرات مهاری آن بر دردهای نوروپاتیک درصورتی که قبل از آسیب عصب استفاده شود مطرح شده است. مطالعات اندکی در مورد تاثیر آن در کنترل درد حاد پس از عمل وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تجویز ممانتین خوراکی بر میزان درد پس از اعمال ارتوپدی می باشد.
تعاد 60 ر دچار شکستگی اندام فوقانی (ASA Class I،II)در یک کارآزمایی بالینی دوسوکور، در دو گروه مطالعه شدند. از ا ر ، یک ساعت قبل از عمل به یک گروه 20میلی گرم ممانتین و به گروه دیگر دارونما داده شد. ران پیش داروی فنتانیل و میدازولام و القای بیهوشی با پروپوفول و سیس آتراکوریم دریافت کردند. در طول عمل مقدار نگهدارنده پروپوفول و رمیفنتانیل تجویز شد. در پایان عمل نمره درد برحسب معیار بصری درد ((VASو نمره آرام بخشی در ریکاوری و مچنین در ی 6، 8، 24، 36 و 48 از ر و د. مقدار مصرفی مخدر مورد نیاز جهت کنترل درد و میزان تهوع و استفراغ ثبت شد.
دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک تفاوت معنی داری با هم نداشتند. نمره درد در ریکاوری و ساعت های 6 و24 پس از عمل جراحی در گروه دار و کمتر از دارونما بود، مقایسه نمره آرام بخشی در دو گروه نشان داد که میزان آرام بخشی تنها در ساعت 24 پس از عمل در دو گروه بطور معنی داری اختلاف آماری دارد (04/0P =)، هم چنین میزان مصرف مورفین تزریق شده در زمان ریکاوری در گروه ممانتین کمتربود (01/0P =). بروز عوارض مانند تهوع و استفراغ در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنی داری با هم نداشت.
مصرف20 میلی گرم ممانتین یک ساعت قبل از عمل جراحی بر کاهش شدت درد بعد از عمل موثر بوده، و سبب کاهش تقاضای مورفین در زمان ریکاوری شده است.