ارکان اصلی نظام های نوین تعلیم و تربیت

جهان هستی با اراده خالق منان به صورت مستمر راه تکامل و تعالی را می پیماید و هر جزیی که از این اراده عظیم الهی تبعیت نکند، محکوم به فناست. در قاموس این اراده متعالی، ایستایی و خموشی طرد شده است و فقط تحرک، پویایی و مجاهدت های پیوسته، مقبول واقع می شود. در این جهان هستی، انسان به عنوان اشرف مخلوقات و نماینده خالق هستی که راهبری تحول و تکامل آن را برعهده دارد، نمی تواند از این قاعده کلی مستثنا باشد. بنابراین، جهان هستی هر روز بر سرعت خود در سیر تحول همه جانبه عرصه های حیات بشری می افزاید. در این برهه از تاریخ بشری، سرعت تحولات، پیچیدگی و تعمیق هرگز قابل مقایسه با ادوار دیگر تاریخ نیست. در چنین دورانی ملت هایی می توانند پایدار بمانند و در این تحولات نقش سازنده ای را ایفا کنند که عملکرد آنها مبتنی بر راهبری خردمندانه، آرمانی متعالی، طرحی ریزی راهبردی، هدفت گذاری بلند مدت و کوتاه مدت و ارزیابی مستمر عملکردها باشد. راهبری خردمندانه و جهت گیری متعالی، فقط توسط انسان های آموزش دیده، مسئول و متعهد امکان پذیر است. بنابراین، تعلیم و تربیت افراد یک جامعه محوری ترین و اساسی ترین موضوعی است که باید مورد توجه راهبران هر جامعه ای قرار گیرد. در این نوشتار، اصول بنیادین، شیوه طرح ریزی، برنامه ریزی و هدفت گذاری نظام های تعلیم و تربیت نوین، به اختصار مورد بررسی قرار گرفته است.