بررسی میزان شیوع هایپرتری گلیسریدمی در ایران مطالعه مرورسیستماتیک و متاآنالیز

هایپرتری گلیسریدمی در برگیرنده عواملی است که خطر بروز بیماری های قلبی-عروقی و دیابت را افزایش می دهد. بنا بر این آگاهی از میزان شیوع آن به سیاست گزاران بهداشت و درمان کشور کمک خواهد نمود تا در جهت کاهش آن برنامه ریزی نمایند. هدف از این مطالعه شیوع کلی گلیسریدمی در ایران و بررسی روند کلی آن در کشور می باشد.

با استفاده از کلید واژه های معتبر از جمله تری گلیسرید، شیوع، متاآنالیز و ایران از بانک های اطلاعاتی Googleschoolar، SID، Pubmed، Magiran، Irandoc Medlib، Iranmedex تعداد 155 مقاله جمع آوری شد که تعداد 24 مقاله از آن ها قابل وارد متاآنالیز شدند. واریانس هر مطالعه با استفاده از توضیح دو جمله ای برآورد گردید. ناهمگنی مطالعات با استفاده از شاخص 2I بررسی شد و داده ها با روش متاآنالیز مدل اثرات تصادفی و با نرم افزار STATA ver. 11 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته های پژوهش: در این بررسی 24 مطالعه مورد آنالیز قرار گرفتند. شیوع کلی هیپرتری گلیسریدمی در ایران 6/36 درصد به دست آمد. میزان شیوع در افراد عادی 2/27 درصد(3/33-1/21: CI95 درصد)، در افراد دیابتی 1/62 درصد(2/73-1/51: CI95 درصد)، در افرادی که ناراحتی قلبی دارند 2/35 درصد(4/77-9/6-: CI95 درصد) و در سایر گروه های بیمار(سندرم متابولیک، چاقی مفرط، اختلال تحمل گلوکز، سرگیجه خوش خیم) 7/36 درصد(7/47-8/25: CI95 درصد) به دست آمد.

ایران جزء کشورهای است که شیوع تری گلیسریدمی در آن پایین است و با توجه به افزایش میزان شیوع تری گلیسریدمی و اهمیت آن در بیماری هایی از جمله قلب و عروق و دیابت مسئولان بهداشتی درمانی باید برنامه ریزی هایی را در جهت کاهش این اختلال در جامعه ارائه نمایند.