پهنه بندی خطر خشکسالی مناطق خشک با استفاده از روش های دانش مبنا در محیط GIS

خشکسالی تاثیرات منفی بسیاری روی اقتصاد، محیط زیست و کشاورزی می گذارد و خسارات سنگینی را برای قسمت های مختلف جهان به بار می آورد، لذا تخمین و پیش بینی خشکسالی همواره یک مسئله مهم برای تصمیم گیرندگان و برنامه ریزان بوده است. هدف از این تحقیق پهنه بندی خطر خشکسالی در حوضه شیطور واقع در استان یزد با تلفیق داده های ماهواره ای، محیطی و هواشناسی می باشد. بدین منظور از تصاویر ماهواره ای ALOS (تیر 1388)، نقشه های توپوگرافی مقیاس 25000/1 و آمار بارندگی، دما و تبخیر ایستگاه های هواشناسی استفاده شده است. در ابتدا لایه های اطلاعاتی عوامل موثر بر خشکسالی (شیب، جهت، ارتفاع، دما، بارندگی، تبخیر، کاربری اراضی، تراکم شبکه آبراهه ها و درصد پوشش گیاهی) تهیه و سپس با استفاده از منطق فازی و براساس حساسیت به خشکسالی استاندارد گردید. از روش سلسله مراتبی جهت تعیین وزن هر پارامتر استفاده شد. به منظور تلفیق لایه های مذکور از دو روش شاخص وزنی و اپراتورهای مختلف منطق فازی و به منظور ارزیابی نتایج حاصله از شاخص عمودی خشکسالی اصلاح شده (MPDI) استفاده شده است. نتایج نشان داد که از بین روش های مورد استفاده، روش شاخص وزنی با بالاترین دقت (81/0R2 =) می تواند به منظور پهنه بندی خطر خشکسالی مورد استفاده قرار بگیرد.