بررسی فراوانی فیبروم رحم و عوامل خطرآن در زنان تحت هیسترکتومی

فیبروم رحمی شایعترین تومور خوش خیم لگنی است. در مطالعات مختلف شیوع فیبروم رحمی بین 25% تا77% گزارش شده و در مورد فاکتورهای خطر مرتبط با آن نیز نتایج متفاوت می باشد.
هدف مطالعه حاضر تعیین فراوانی و بررسی عوامل خطر فیبروم رحمی در زنان هیسترکتومی شده در دو گروه دارای فیبروم و فاقد آن می باشد.
این مطالعه مقایسه ای مقطعی با بررسی پرونده کلیه بیمارانی که از آبان 1385 تا پایان 1386 در بیمارستان الزهرا (س) رشت تحت عمل جراحی هیسترکتومی قرار گرفته بودند، انجام گرفت. از 313 بیمار تحت هیسترکتومی، تعداد 267 پرونده که دارای برگه آسیب شناسی و ثبت سوابق بیمار بطور کامل بودند مورد مطالعه قرار گرفتند.سپس پرونده های بیماران دارای فیبروم و فاقد فیبروم از نظر اطلاعات مربوط به متغیرهای سن، تعداد حاملگی، وضعیت سیکل قاعدگی، خونریزی غیرطبیعی رحمی، سابقه نازایی، ابتلا به فشار خون، دیابت و مصرف قرصهای ضد بارداری که در پرونده ثبت شده بود مقایسه شدند. برای تحلیل داده ها آزمون های آماری کای دو، تی تست و رگرسیون لجستیک چندگانه مورد استفاده قرار گرفت بر اساس یافته های آسیب شناسی از 267 بیمار تحت هیسترکتومی 9/56% دارای فیبروم رحمی و 1/43% فاقد، فیبروم بودند براساس آزمون آماری لجستیک چندگانه ارتباط مثبت بین خونریزی غیرطبیعی رحمی، اختلالات طول مدت خونریزی قاعدگی سابقه نازایی و خطر فیبروم رحمی وجود داشت. در حالیکه بین سابقه مصرف قرصهای ضد بارداری، تعداد حاملگی، سن و خطر فیبروم رحمی رابطه معکوس بود.
با توجه به نتایج مطالعه که فیبروم رحمی با خونریزی غیرطبیعی رحمی، اختلالات طول مدت قاعدگی ارتباط مثبت و با مصرف قرصهای ضد بارداری ارتباط عکس دارد بنظر می رسد جهت پیشگیری از ایجاد فیبروم مصرف قرصهای ضد بارداری، درمان اختلالات قاعدگی و خونریزی غیرطبیعی رحمی می تواند در افراد پر خطر موثر باشد. شاید آگاهی از این عوامل بتواند کلید مناسبی در شناخت واقعی این تومورها و اقدامات پیشگیری از آنها در انجام هیسترکتومی باشد.