تبیین ره آوردهای عصر ظهور در پرتو زندگی توحیدی[1]

عصر سیطره دین، عصر فراهم شدن زمینه ها برای بازگشت انسان به فطرت توحیدی او است؛ پس باید ره آوردها و برکات آن را در همین بستر، تبیین و ارائه کرد. عدالت گستری در عصر ظهور که امری قطعی قلمداد شده، برپایی قسط در یکتاپرستی، درک موقعیت انسان ها به عنوان بندگان خدا و نجات از شرک خودپرستی و فرو نشاندن معبودهای پنداری است. در آن عصر، امنیت معنوی و اخلاقی بر اساس اهرم تقوای الهی پدید می آید. شکوفایی خردها، رشد فضایل و پالایش رذایل اخلاقی در بستر اصلاح باورها، رخ می نماید و عامل و محرک همه برکات، توحید و خداباوری است.