تاثیر برنامه ی توانمندسازی والدین بر عقاید آنان در مورد نقش والدینی، رفتارها و ویژگی های نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه

حدود 10 درصد از نوزادان نارس به دنیا می آیند و بستری شدن آن ها امری اجتناب ناپذیر است. این مسئله می تواند منبع قابل توجهی از استرس برای والدین باشد. به علاوه والدین دانش و آگاهی کافی در مورد نوزاد نارس و نقش والدینی خود در بخش مراقبت های ویژه را ندارند. این مشکلات می تواند منجر به اختلال در مهارت های تعاملی بین والدین و نوزادان آنان شود. پرستاران افرادی هستند که می توانند با ارائه ی مراقبت های خانواده محور از این مشکلات پیشگیری نمایند. هدف ما از این مطالعه تعیین تاثیر برنامه ی توانمندسازی والدین نوزادان نارس به عنوان مداخله ای خانواده محور بر عقاید آنان در مورد نوزاد نارس و نقش والدینی خود در بخش مراقبت های ویژه بود.
این مطالعه، طرحی نیمه تجربی، از نوع فقط پس آزمون با گروه کنترل بود که در مورد 65 خانواده دارای نوزاد نارس در سال 1389 و در بخش های مراقبت ویژه و نوزادان پرخطر در دو بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران اجرا شد. نمونه گیری پژوهش، به صورت در دسترس انجام شد و والدینی که سن بالای 18 سال و سواد در حد راهنمایی و بالاتر داشتند و نوزادان آن ها در همان بیمارستان و در سن حاملگی کمتر از 37 هفته به دنیا آمده بودند، وارد مطالعه شدند. والدین گروه تجربه، اطلاعاتی راجع به فعالیت های رفتاری و ظاهر و ویژگی های نوزادان نارس و چگونگی ایفای بهتر نقش والدینی در شرایط بستری نوزادشان در بخش مراقبت های ویژه و پس از ترخیص را از طریق آموزش شفاهی چهره به چهره در بخش، مواد کتبی شامل کتابچه ی راهنما و فایل صوتی موجود در لوح فشرده یا به شکل بلوتوث به موبایل، دریافت نمودند. جهت اندازه گیری عقاید والدین از پرسشنامه ی استاندارد عقاید والدین در بخش مراقبت های ویژه نوزادان استفاده شد.
عقاید مادران در مورد نقش والدینی خود و ویژگی ها و رفتارهایی که از نوزادشان در زمان بستری انتظار داشتند، در گروه برنامه توانمندسازی والدین (09/5 ± 27/23 M: )، در مقایسه با عقاید مادران گروه کنترل (99/4 ± 23/19 M: )، بالاتر بود (001/0 p <)؛ عقاید پدران در مورد نقش والدینی خود و ویژگی ها و رفتارهایی که از نوزادشان در زمان بستری انتظار داشتند، در گروه برنامه توانمندسازی والدین (34/4 ± 24 M: )، در مقایسه با عقاید پدران گروه کنترل (66/4 ± 2/17 M: )، بالاتر بود (001/0 p <). نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه ی توانمندسازی والدین می تواند مراقبت خانواده محور مناسبی باشد که عقاید آن ها در مورد نقش والدینی خود و ویژگی ها و رفتارهایی که از نوزادشان در زمان بستری در بخش مراقبت های ویژه انتظار دارند را بهبود بخشد.