باقیمانده آفت کش های اندوسولفان (Endosolfan) و دیازینون (Diazinon) در مزارع گوجه فرنگی و خیار سبز استان کهگیلویه و بویراحمد

اصرار بر عدم استفاده از مهندسی ژنتیک و محصولات تراریخته از سوی مدیران میانی در وزارت جهاد کشاورزی و سازمان حفاظت محیط زیست موجب استمرار روش های تولید غذا با تکیه بر سموم دفع آفات نباتی شیمیایی خطرناک شده است. به منظور تعیین باقی مانده سموم، مزارع خیارسبز و گوجه فرنگی در مناطق مختلف استان کهگیلویه و بویراحمد مورد بررسی قرار گرفت وضمن نمونه برداری، میزان باقیمانده سموم اندوسولفان و دیازینون با استفاده از روش های استاندارد بین المللی در این مزارع مشخص شد. بیشترین مقدار باقیمانده مربوط به سم دیازینون  در محصول خیارسبز بود. متوسط باقیمانده این سم در شهرستان های گچساران0/462 بویراحمد 0/669 و  0/205کهگیلویه میلی گرم به ازای هر کیلوگرم (mg/kg) محصول تشخیص داده شد. مقدار مجاز باقیمانده این سم براساس استانداردهای جهانی، در خیارسبز 0/1 است. متوسط مقدار باقیمانده سم دیازینون در گوجه فرنگی در شهرستان های گچساران و دنا نیز بیشتر از حد مجاز جهانی و مقدار آن ها به ترتیب 0/504 و  0/534  mg/kg تعیین شد. مقدار مجاز باقیمانده این سم در محصول گوجه فرنگی براساس استانداردهای جهانیmg/kg   0/5 است. براساس نتایج این تحقیق، متوسط باقیمانده سم دیازینون در میوه خیارسبز در کل استان حدود 3/5 برابر بیشتر از حد مجاز جهانی و مقدار آن0/355 بود . میزان باقیمانده سم اندوسولفان در گوجه فرنگی و خیارسبز نیز در اکثر مناطق استان بیشتر از حد مجاز جهانی تشخیص داده شد. نتایج این تحقیقات نشان داد که علاوه بر بالا بودن میزان باقیمانده سموم اندوسولفان و دیازینون در محصولات خیارسبز و گوجه فرنگی، فاصله مجاز بین آخرین سم پاشی تا برداشت محصولات) دوره کارنس(، تعداد مجاز دفعات سم پاشی، مصرف میزان مجاز سم و همچنین فاصله زمانی بین دو سم پاشی توسط اکثر کشاورزان رعایت نشده است. استمرار بر ممانعت از تولید محصولات تراریخته که بی نیاز از مصرف سموم شیمیایی هستند، موجب تزریق سموم اندوسولفان و دیازینون در سبد غذایی مصرف کنندگان ایرانی خواهد بود.