تاثیر الکارنیتین و نوع چربی بر عملکرد و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی

برای انجام این تحقیق،240 قطعه جوجه نر یک روزه سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار و 4 تکرار به ازای هر تیمار و 10 جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره حاوی 5% چربی گیاهی (جیره فاقد ال-کارنیتین)، 2) جیره حاوی 5% چربی گیاهی و 300 میلی گرم ال-کارنیتین، 3) جیره حاوی 5% چربی حیوانی (جیره فاقد ال-کارنیتین)، 4) جیره حاوی 5% چربی حیوانی و 300 میلی گرم ال-کارنیتین، 5) جیره حاوی مخلوط چربی گیاهی و حیوانی (به نسبت مساوی 5/2 درصد) فاقد ال-کارنیتین، 6) جیره حاوی مخلوط چربی گیاهی و حیوانی (به نسبت مساوی 5/2 درصد) با 300 میلی گرم ال-کارنیتین است. در پایان آزمایش (42 روزگی)، یک قطعه جوجه از هر واحد آزمایشی خون گیری و فراسنجه های خونی آنالیز شد. نتایج نشان می دهد که تیمار حاوی چربی حیوانی و ال-کارنیتین باعث افزایش وزن جوجه ها در دوره رشد و کل دوره شد (05/0P<). افزودن ال-کارنیتین در جیره حاوی چربی حیوانی باعث کاهش معنی دار مصرف خوراک شد (05/0P<). افزودن سطح 300 میلی گرم ال-کارنیتین در مقایسه با سایر تیمارها ضریب تبدیل خوراک را در دوره رشد به 68/1 و کل دوره به 55/1 کاهش داد (05/0P<). استفاده از ال-کارنیتین تاثیر معنی داری بر میزان گلوکز و HDL خون نداشت (05/0)