بینامتنی در نمایشنامه (الملک هو الملک)

سعدالله ونوس ازنمایشنامه نویسان بزرگ سوریه است که برای شکوفایی نمایشنامه عربی تلاش بسیارنمود. آثار سعدالله ونوس جایگاه والایی درمیان نمایشنامه های عربی اصیل دارد، از جمله آنها می توان به نمایشنامه (الملک هو الملک) اشاره نمود که از نمونه های برجسته نمایشنامه ای معاصر است این نمایشنامه به مسائل روزعرب پرداخته، واقعیت های جامعه عربی و حاکمان آن را منعکس می نماید.
تناص اصطلاحی شایع در نقد عربی حدیث و ترجمه اصطلاح فرانسوی (intertext) میباشد.این اصطلاح به معنای ارتباط و تداخل یک متن با متون دیگر است.تناص دارای قوانین و شکل های متعددی است.
نمایشنامه نویسان خلاق معاصر به منظور پربارنمودن آثار خویش پیوسته به گنجاندن میراث گرانبهای قدیم در آنها اهتمام می ورزیدند. سعدالله ونوس از جمله این نمایشنامه نویسان است که درنمایشنامه (الملک هو الملک) از اسلوب ها و داستان های (الف لیله و لیله) به گونه ای موثر بهره برده بکار می گیرد تا از تاثیر این کتاب مشهور در این نمایشنامه پرده بردارد.
این مقاله برآن است که به تحلیل این نمایشنامه در سایه موضوع تناص بپردازد و در دو زمینه 1- داستان و2- شیوه فنی به بررسی و روشن سازی انواع و اشکال تناص اقدام نماید.