مدل سازی توزیع عرضی سرعت در مقاطع مرکب مستقیم

در هنگام سیلاب، آب وارد دشت های سیلابی شده و هیدرولیک جریان رودخانه را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. در این شرایط، محاسبه دبی سیلاب به کمک روش های معمول، با خطای زیادی (تا 40 درصد) همراه است. مهم ترین روش برای اصلاح روش های معمول، مدل شبه دوبعدی شیونو و نایت است که کاربرد زیادی نیز در مقاطع مرکب آزمایشگاهی و صحرایی داشته است. در این مقاله براساس این مدل، رابطه ها بدون بعد مناسبی برای دخالت اثر جریان ثانویه در حل توزیع عرضی سرعت در مقاطع مرکب آزمایشگاهی و رودخانه ای با مسیر مستقیم ارایه شده است. نتایج سرعت جریان در مقطع اصلی به دست آمده از این روش با روش های شیونو و نایت و نیز اروین و همکاران در چند مقطع مرکب آزمایشگاهی و رودخانه ای مقایسه شده است. این مقایسه نشان داد که روش پیشنهادی و مدل اروین و همکاران به ترتیب با ضرایب تبیین 99/0 و 70/0 و خطای متوسط 8/0 و 8/5 درصد، دارای بیش ترین و کم ترین دقت می باشند. همچنین خطای مدل اروین و همکاران در مقاطع مرکب غیرمتقارن زیاد بوده و کاربرد آن توصیه نمی شود.