بررسی میزان آلاینده های هوا در محیط پیرامون مجتمع صنعتی بارز

پیامدهای مختلف آلودگی هوا به خصوص اثرات بهداشتی آن از جمله ایجاد و تشدید بیماری های تنفسی، عصبی، قلبی و عروقی باعث شده است که نظارت وکنترل کیفیت هوا به صورت امری اجتناب ناپذیر در اغلب جوامع شهری و مناطق صنعتی در راس مسائل ملی مطرح شود. صنایع از عوامل مهم آلاینده محیط می باشند که در مرحله اول، پیرامون خود را آلوده می کنند. از آنجا که تا کنون پایش آلودگی هوا در هوای پیرامون مجتمع صنعتی بارز صورت نگرفته لذا انجام تحقیقی در زمینه بررسی کیفیت هوا ضروری به نظر رسید.
تحقیق توصیفی- مقطعی است که در بازه زمانی اول خرداد تا پایان آبان ماه 1390انجام گرفت. پایش آلاینده های شاخص این صنعت شامل ذرات (دوده PM10)، هیدروکربورها (HC)، دی اکسید ازت (NO2)،دی اکسید گوگرد(SO2)،منوکسید کربن(CO)،اوزن(O3) و ذرات راسب از طریق درون یابی بین غلظت آلاینده ها در محوطه کارخانه و مقایسه آلاینده ها با رهنمودهای WHO واستاندارد ایران صورت گرفت، هوای پیرامون مجتمع در چهار جهت متقارن و دو شعاع مختلف، در هشت ایستگاه، ماهیانه سه نوبت به مدت شش ماه مورد اندازه گیری و ارزشیابی قرار گرفت، تعداد 152نمونه از هر آلاینده، جمعا 912 نمونه و 48 نمونه از ذرات راسب برداشته شد. کیفیت بهداشتی هوا بر مبنای استاندارد ایران تعیین گردید.
نتایج بدست آمده از آزمایشات نشان داد که میانگین غلظت بیشینه روزانه ذرات معلق(PM10) برابر 65 / 127، دی اکسیدازت(NO2) برابر ppb 14/38، دی اکسیدگوگرد(SO2) برابر ppb 4/88، مونواکسیدکربن(CO) برابر ppm 38 /1، اوزن (O3) برابر ppb 19/49، هیدروکربورهابرابر ppm 095/0 و میانگین ماهیانه غلظت ذرات قابل ته نشینی 35/ 13بوده که در تمامی موارد پائین تر از حدود مجاز بوده است. ضمنا شاخص کیفیت هوا نیز در تمامی موارد نمونه برداری در حد استانداردهای کیفیت هوای ایران، رهنمودهای WHO واستانداردهای آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا است.
کیفیت بهداشتی هوای پیرامون مجتمع در وضعیت خوبی از نظر حفظ سلامتی کارکنان و مراجعین بر خوردار است. با توجه به اینکه غلظت ذرات معلق (PM10) و SO2 از سایر آلاینده ها بیشتر بوده است، بایستی از هم اکنون تمهیدات لازم جهت جلوگیری از بالا رفتن غلظت آنها که ممکن است در آینده با همین روند از استاندارد ها تجاوز نماید، اتخاذ نمود.